Bate ceasul doisprezece,
Casa goală, patul rece,
Cheia taie foarfece,
Ușa mă petrece.
Toamna coase-n mii de ace,
Ploaia haină să mă-mbrace,
Tună noaptea-n angină,
Cine e de vină?
Bonjour Madame,
S-a rupt în două firul de wolfram.
O, tu, alt mal,
Trimite-mi ploi, am toamna cod poștal.
Bate ceasul doisprezece,
Casa goală, patul rece,
Cheia taie foarfece,
Ușa mă petrece.
Toamna coase-n mii de ace,
Ploaia haină să mă-mbrace,
Tună noaptea-n angină,
Cine e de vină?
Bonjour Madame,
S-a rupt în două firul de wolfram.
S-a rupt egal,
Patru pereți ridică-mi tribunal.
Un far, imam,
Rămân aici, singurătatea-i hram.
Pierdut fundal,
În jur doar albatroșii fac scandal.
Bate ceasul doisprezece,
Casa goală, patul rece,
Cheia taie foarfece,
Ușa mă petrece,
Toamna coase-n mii de ace,
Ploaia haină să mă-mbrace,
Tună noaptea-n angină,
Cine e de vină?
Sensul versurilor
The song expresses feelings of loneliness, despair, and isolation. The lyrics paint a picture of a cold, empty house and a sense of being trapped and judged. The recurring phrase "Bonjour Madame" adds a layer of mystery and perhaps a lost connection.