Dragă-mi este Dunărea
Lai la la lai la la lai la la la
Și poteca la mândra
Lai la la lai la la la
Dragă-mi este Dunărea
Lai la la lai la la lai la la la
Și poteca la mândra
Lai la la lai la la la
Poteca de lângă baltă
Lai la la lai la la lai la la la
Pe sub trestia înaltă
Lai la la lai la la la
Pe-acolo mă duc și vin
Lai la la lai la la lai la la la
Printre nuferi și arini
Lai la la lai la la la.
Dragă-mi e Dunărea, dragă
Lai la la lai la la lai la la la
Mândruța și Marea Neagră
Lai la la lai la la la
Dragă-mi e Dunărea, dragă
Mândruța și Marea Neagră
Lai la la lai la la la
În Dunăre m-am scăldat
Lai la la lai la la lai la la la
Marea doina mi-a cântat
Lai la la lai la la la
Valul ei m-a legănat
Lai la la lai la la lai la la la
Soarele m-a mângâiat
Lai la la lai la la la.
Și-am crescut cu alți copii
Lai la la lai la la lai la la la
Prin iezăre, sihăstrii,
Lai la la lai la la la
La marginea Dunării
Lai la la lai la la lai la la la
Odată cu nuferii
Lai la la lai la la la
De la zborul de cocor
Lai la la lai la la lai la la la
Am aflat cuvântul „dor”
Lai la la lai la la la
Și mă-ntorc cu drag mereu
Lai la la lai la la lai la la la
Ca barza la cuibul său
Lai la la lai la la la
Sensul versurilor
Cântecul exprimă dragostea și nostalgia pentru Dunăre și locurile natale, rememorând copilăria petrecută în mijlocul naturii. Evocă sentimentul de dor și legătura profundă cu locurile natale, comparând întoarcerea cu cea a berzei la cuib.