Sus la poarta Raiului, poarta Raiului
Șade turma Tatălui, turma Tatălui
Linu-i lin și iarăși lin
Bate vântul frunza lin
Lin și iarăși lin
Linu-i lin și iarăși lin
Bate vântul frunza lin
Lin și iarăși lin
Iar la poartă cine sta, oare cine sta?
Stă chiar Maica Precista, Maica Precista
Linu-i lin și iarăși lin
Bate vântul frunza lin
Lin și iarăși lin
Linu-i lin și iarăși lin
Bate vântul frunza lin
Lin și iarăși lin
Lângă ea un leagăn el, leagăn-leagăn el
Cu un copilaș în el, copilaș în el
Linu-i lin și iarăși lin
Bate vântul frunza lin
Lin și iarăși lin
Linu-i lin și iarăși lin
Bate vântul frunza lin
Lin și iarăși lin
Copilașu’ când dormea, puiul când dormea
Maica Sfântă îl legăna, Maica îl legăna
Linu-i lin și iarăși lin
Bate vântul frunza lin
Lin și iarăși lin
Linu-i lin și iarăși lin
Bate vântul frunza lin
Lin și iarăși lin
Copilașu’ când plângea, puiul când plângea,
Maica Sfântă lin cânta, Maica lin cânta;
Linu-i lin și iarăși lin
Bate vântul frunza lin
Lin și iarăși lin
Linu-i lin și iarăși lin
Bate vântul frunza lin
Lin și iarăși lin.
Sensul versurilor
Cântecul descrie o scenă liniștită la poarta Raiului, unde Maica Precista veghează asupra unui copilaș. Versurile evocă pace, liniște și protecție divină.