Ion Scriba – Infinit
Infinit! și veșnicie!timp și spațiu în prostie!veșnicie, infinit,timp pierdut, loc irosit!și eu aicea-ngrămăditpe-o gămălie cu chirie..și luna asta n-am plătit.în buzunar n-am para chioarăși în curând, din infinitmă tem c-o să mă dea afară.